COPA takın, klima ve kombi ile ilgili tüm şikayetlerinizi unutun. Bambaşka şikayetlerinizi de bize uzun uzun yazın, rahatlayın.
Yazıp Unutanlar
Paylaş
Bazen kendimi olmasından korktuğum şeyleri olmuş gibi davranıp üzgünken yakalıyorum. Boş yere dert çıkarıyorum kendime gerçek dertlerim yetmezmiş gibi. Bunu yapan tek ben değilimdir değil mi?
Paylaş
Her giriştiğim şeyde batırıyorum. Hayatta adeta “0” rakamı gibiyim. Herkesin çevresindeki en basit şeye bile yeteneği olmayan o insanım. Bütün bunların içerisinde + puan olarak espri yeteneğim var ama o da sıkıyor insanları. Ben kendime herhangi bir konuda yetenekli demek istiyorum.
Paylaş
Abi bu sensörlü ışıklı tuvaleti kim icat etti? Benim derdim onunla. Hangi insan tuvalette dans eder ya? Sürekli sağa sola el sallıyorum, ufak hareketi de algılamıyor sensör, arada kalkıp oturmak zorunda kalıyorum. Resmen kareografili dansa dönüştü muhabbet. Her mekanda da aynı hikaye. Bu sensörü kaldırmanın bir yolu yok mu? Ben rahat rahat tuvalete giremeyecek miyim?
Paylaş
Kulaklık takınca düzenli bir periyotta nefes alamıyorum, çözümü nedir acaba?
Paylaş
Yazın vazgeçilmezi Karpuzun çekirdeği olmasa ne güzel olur du
Paylaş
Sevgilimle 2 yıldır birlikteyiz. Arabaya binerken annesiyle yaşadığımız o sahte nezaket dolu gergin andan çok usandım. Çünkü ikimizde “yok yok sen otur öne” desek de kendimiz oturmak istiyoruz aslında. Bu samimiyetsizlikten bıktım, madem o nazik olmaya devam ediyor ben de “tamam o zaman ben oturayım” demeyi düşünüyorum artık. Senin bu konuda verebileceğin bir tavsiye var mı?
Paylaş
Metro beklerken yaklaşma sesini duyduğum an raylara atlayıp tekrar çıkmak istiyorum. Bunun için yeterli zamanım olup olmadığımı hesaplarken fözüm yemiyor tabii atlamayı…sonra metroyu gördüğüm an “şimdiye kadar düşüneceğime kesin yapardım” diye kendime kızıyorum. Bir gün bir delilik yapmaktan korkuyorum… Ne önerirsiniz bu takıntı için.
Paylaş
Her sabah uyandığımda iradeli olmak üzere kendime söz veriyorum “Sağlıksız yemicem, sigarayı az içerim bugün, gerek olmadıkça alkol almayayım…” sonra birinden bi ısrar geliyor yok diyorum tamam da, abi daha sormayın işte. Israr arttıkça direncim düşüyor. Ben bu iradeyi nasıl terbiye ederim, insanlar bu ısrar huyunu nasıl bırakır???
Paylaş
Telefondan birine bi şey gösterirken telefonu eline alması kadar sinir bozucu pek az şey var. Mesela sevgilim telefonumu eline alınca bi yanlışım olmasa bile çok geriliyorum. Bi şeyler olmamasına rağmen bi şeyler yapmışım gibi hissediyorum. O anda aşkım bu ne dese mesela benim bi kanım çekilir, bi iki saniye duraksarım. Bazı şeyler de paylaşılmasın değil mi?
Paylaş
Yıllardır kitap okurken uyuya kalıyorum. Hiç uykum olmasın, şöyle azıcık açıp kitap karıştırayım 6 bilemedin 7. Sayfada uyuklamaya başlıyorum abi. Bunu aşabileceğim bir yöntem var mıdır?
Paylaş
Bazen kendimi olmasından korktuğum şeyleri olmuş gibi davranıp üzgünken yakalıyorum. Boş yere dert çıkarıyorum kendime gerçek dertlerim yetmezmiş gibi. Bunu yapan tek ben değilimdir değil mi?
Paylaş
Her giriştiğim şeyde batırıyorum. Hayatta adeta “0” rakamı gibiyim. Herkesin çevresindeki en basit şeye bile yeteneği olmayan o insanım. Bütün bunların içerisinde + puan olarak espri yeteneğim var ama o da sıkıyor insanları. Ben kendime herhangi bir konuda yetenekli demek istiyorum.
Paylaş
Abi bu sensörlü ışıklı tuvaleti kim icat etti? Benim derdim onunla. Hangi insan tuvalette dans eder ya? Sürekli sağa sola el sallıyorum, ufak hareketi de algılamıyor sensör, arada kalkıp oturmak zorunda kalıyorum. Resmen kareografili dansa dönüştü muhabbet. Her mekanda da aynı hikaye. Bu sensörü kaldırmanın bir yolu yok mu? Ben rahat rahat tuvalete giremeyecek miyim?
Paylaş
Kulaklık takınca düzenli bir periyotta nefes alamıyorum, çözümü nedir acaba?
Paylaş
Yazın vazgeçilmezi Karpuzun çekirdeği olmasa ne güzel olur du
Paylaş
Sevgilimle 2 yıldır birlikteyiz. Arabaya binerken annesiyle yaşadığımız o sahte nezaket dolu gergin andan çok usandım. Çünkü ikimizde “yok yok sen otur öne” desek de kendimiz oturmak istiyoruz aslında. Bu samimiyetsizlikten bıktım, madem o nazik olmaya devam ediyor ben de “tamam o zaman ben oturayım” demeyi düşünüyorum artık. Senin bu konuda verebileceğin bir tavsiye var mı?
Paylaş
Metro beklerken yaklaşma sesini duyduğum an raylara atlayıp tekrar çıkmak istiyorum. Bunun için yeterli zamanım olup olmadığımı hesaplarken fözüm yemiyor tabii atlamayı…sonra metroyu gördüğüm an “şimdiye kadar düşüneceğime kesin yapardım” diye kendime kızıyorum. Bir gün bir delilik yapmaktan korkuyorum… Ne önerirsiniz bu takıntı için.
Paylaş
Her sabah uyandığımda iradeli olmak üzere kendime söz veriyorum “Sağlıksız yemicem, sigarayı az içerim bugün, gerek olmadıkça alkol almayayım…” sonra birinden bi ısrar geliyor yok diyorum tamam da, abi daha sormayın işte. Israr arttıkça direncim düşüyor. Ben bu iradeyi nasıl terbiye ederim, insanlar bu ısrar huyunu nasıl bırakır???
Paylaş
Telefondan birine bi şey gösterirken telefonu eline alması kadar sinir bozucu pek az şey var. Mesela sevgilim telefonumu eline alınca bi yanlışım olmasa bile çok geriliyorum. Bi şeyler olmamasına rağmen bi şeyler yapmışım gibi hissediyorum. O anda aşkım bu ne dese mesela benim bi kanım çekilir, bi iki saniye duraksarım. Bazı şeyler de paylaşılmasın değil mi?
Paylaş
Yıllardır kitap okurken uyuya kalıyorum. Hiç uykum olmasın, şöyle azıcık açıp kitap karıştırayım 6 bilemedin 7. Sayfada uyuklamaya başlıyorum abi. Bunu aşabileceğim bir yöntem var mıdır?